19 nov Negde postojiš meka kao promena

U ratu se otpijala cikorija

i deca su nosila

lepljivo sunce na nadlakticama

Tamo sada

kao i svuda

iste pesme pevaju

Mater je spavala na niskom jastuku

Sada joj pod snom sedi planina

Zbog dečijih pluća

Etna je savila kičmu

Od vatrenog kašlja

A stari Nikola

Nosač mleka u našem naselju

Nije ustao već dvadeset godina

Samo jednom smo videli more

A I ono je sada odveć drugačije i dublje

Ali tvoj potiljak

još uvek

u mojoj ključnjači

sedi zariven teškom rukom

nekog uspavanog Boga.

Autor: Marko Kragović

Fotografija: favim.com