Ponekad, Jedino što umijem Je da gledam Lampione raštrkane Po brdu tame, Kroz okno svoje čaure;       šišmiši su sakrili ptice po haosu.       Ponekad, Samo se trice Kače na rđave Eksere Po sivim zidovima, Mimikrijom zašivenih usana;       ustajalost je presvukla iznenađene otkucaje.       Ponekad Čak i mjera izgubi Svaki smisao u Kosmosu Šarenih laža, Jednostavnim pokretima Kazaljke.   Autor: Mladen Đurić Fotografija: favim.com ...

24 novembra, 2015 /